Had Tarik Z. ook een droom?

Een aantal maanden geleden stormde Tarik Z. het gebouw van de NOS binnen. Met een doel. Misschien wel zijn droom. Nederland hield zijn adem in en social media ontplofte. Gelukkig alleen social media. Dat dan weer wel. Maar wat daar voorbij kwam was niet van de lucht. Zonder ook maar enige achtergrond te weten buitelde reagerend Nederland over elkaar heen. Overigens nog extra gevoed door de media.

Tarik liep vastberaden naar binnen bij de NOS. Met een verhaal. Zijn verhaal. ,,De dingen die gezegd gaan worden, dat zijn wel hele grote wereldzaken. Wij zijn ingehuurd door inlichtingsdiensten en daar hebben we zaken vernomen die de huidige samenleving in twijfel trekken. En die gaan we nu naar buiten brengen. Wij doen dit ook voor de gewone burger.”

Nederland reageerde. Opnieuw. En werd opnieuw opgezweept door de media: Tarik Z. was gestoord. Hij moest minstens een terrorist zijn die in Syrië was opgeleid. Hij zou in staat zijn om de hele redactie van de NOS af te knallen (dat hij een neppistool had, werd daarbij even achterwege gelaten). Tarik was volgens half Nederland van het padje af. En als het aan hen lag, zou hij ook niet meer op een padje komen. Gestoord was hij. Tja. En toen ik vervolgens aangaf wel eens te willen horen wat Tarik te zeggen had, werd ik aangekeken of ik gestoord was.

We zijn nu exact 110 dagen verder. Tarik Z. zit achter slot en grendel en leeft een ander leven dan voorheen. Medelanders die vanachter hun telefoon op social media hun mening lieten horen, zijn inmiddels weer in slaap gesukkeld en zijn terug in de hectiek van alledag. Ook ik leef mijn leven weer als voorheen. En toch, toch komt Tarik Z. nog wel eens voorbij in mijn gedachten. Wat als hij namelijk hele andere beweegredenen had dan wij allemaal denken? Dat hij ons bewust wilde maken van iets wat zijn ogen geopend had?

Wat als hij ons wakker wilde schudden uit de slaap waarin de massa leeft? Ons wilde laten inzien dat wij leven in een wereld waarin we halve waarheden voorgeschoteld krijgen. Halve waarheden zonder achtergrond en waarbij er een eenzijdig beeld van de wereld geschetst wordt. Een beeld van een wereld met denkbeeldig terrorisme, basissen in het Midden Oosten en derdewereldlanden. Het gaat bijna nooit over ons incorrupte systeem, het feit waarom de derdewereldlanden nooit eerste wereldlanden zullen worden, de manipulatie van olieprijzen en de beurzen en de invloed van chemische toevoegingen in onze voeding. En dat is maar een topje van de ijsberg. Alles wat wij horen en zien wordt namelijk gestuurd door hetgeen wij voorgeschoteld krijgen door de massamedia.

Ik hoor wat mensen denken: waar maak je je druk om? Ga lekker knuffelen met jouw kind en ga bij een breiclubje om jouw verhaal te doen. Maar ik wil met deze blog iets duidelijk maken. Wat ik met deze blog wil zeggen? Aan ieder verhaal zitten meerdere kanten. En soms, al is het maar hele even… mogen we daar best even bij stil staan. Iedereen heeft het recht om zijn mening te uiten, maar besef dat veel zaken niet zwart-wit zijn. En zo is onze halve samenleving helaas wel gewend te denken. Oordeel niet te snel en wees vooral nieuwsgierig naar de wereld om jou heen. De waarheid die jij ziet is jouw waarheid.

Beste Tarik Z. Ik hoop dat je het beste met ons voor had. Zoals ik hoop dat jouw medegevangen het op dit moment ook met jou het beste voor hebben. Ik hoop dat ik kan blijven geloven in de oprechtheid van de mens. Elke dag als het achtuurjournaal instart sta ik even stil bij jou, bij de wereld. Een wereld vol gekleurde beelden. Met daarin waarheden en onwaarheden. Mijn wereld. Een wereld vol idealen. Een wereld vol dromen.